Gala Blog Roku 2014

Siedzę już na sali wśród słynnych blogerów. W lekkim półmroku. W blasku fleszy.  Piękna sala z dużą sceną. Na moim fotelu karteczka z napisem 'nominowani'. Mogę z bliska przyjrzeć się poważnym jurorom. Próbuję wyczytać cokolwiek z ich twarzy. Niestety, nic mi się nie udaje wywnioskować. O! Zaczyna się. Jarosław Kuźniar prezentuje zasady i jurorów. Mówi lekko i bez skrępowania.  Na blogi nastolatków trzeba będzie trochę poczekać. Tak myślę. Bez jakiegokolwiek stresu siedzę na swoim fotelu. Do mojej kategorii dzieli mnie kilkadziesiąt minut. A nagle ze sceny dobiega do mnie informacja o pierwszej kategorii! To moja kategoria! Siedzę w jednym rzędzie razem autorkami dwóch nominowanych blogów. Wszystkie trzy wstrzymujemy oddech. Zaciskam pięści tak, że krew ledwo mi dopływa do palców. Trwa szybka prezentacja wyróżnionych blogów. Na ekranie pokazuje się 'Milionioliwka' oraz strony Natalki i Julki. O rany! To dzieje się tak szybko. Wpadam w lekką panikę. Zdaję sobie sprawy, że moja szansa na wygraną to tylko albo aż 33,33 % Już zdążyłam się zdenerwować. Obok mnie Martynka, stoi i chyba też nie wie co się dzieje  Teraz widzę uśmiechniętą Margaret. Mam sucho w gardle, czuję mocny ścisk w żołądku, serce bije mi głośno... Ciekawe czy wszyscy to słyszą? Nieważne, ja ledwo słyszę ogłoszenie wyników. To znaczy  słyszę słowa, ale po raz pierwszy mój ojczysty język wydaje się być tak trudny do zrozumienia. Jurorka mówi, a ja wyłapuję tylko poszczególne słowa. Zaczynają mi się pocić dłonie i nie wiem co mam ze sobą zrobić. Nie jestem w stanie kontrolować swojej mimiki i gestów. Słucham: 'Nagroda wędruje do bardzo, bardzo wyjątkowej osoby. Dość młodej (O Boże, każda z nas jest młoda), która w przepiękny sposób opisuje swoją rzeczywistość. (Teraz wiem, że to mogę być ja albo Julka. Natalka pisze opowiadania. Moje szanse wzrosły do 50%. Nigdy tak szybko nie liczyłam) Jest to Milion i Oliwka'. Kurczę! O nie, to się nie dzieje naprawdę! Znaczy tak, hurra! To my, my wygrywamy! W momencie kumuluje się we mnie tyle emocji, w głowie pełno myśli. Wstaję i zapłakana wychodzę na scenę z Milionkem za rękę. O jej, żebym tylko się nie potknęła. Droga na scenę jest taka długa. Muszę się opanować! Oliwia, weź się w garść! Milionek wychodzi jak gwiazda filmowa, uśmiechnięta, nieskrępowana, zupełnie nie widzę jej stresu. Do rąk dostaję naszą pięciokilogramową nagrodę. Całą ze szkła. To wszystko dzieje się tak, jakbym widziała to gdzieś z góry i nie mam na to co się dzieje żadnego wpływu. Przyjmuję pierwsze gratulacje od Pani Moniki, dyrektorki wydawniczej Onetu. Zaraz potem uścisk dłoni Pana Jarka. On rzuca 'czuj się jak w onecie'. Ja stoję i nogi mam jak z waty. Cała się trzęsę. Mówię. Wypowiadam pierwsze słowa, głos mi drży. Tak wiele słów ciśnie mi się na usta. Ludzie biją brawo, a ja nie potrafię pohamować łez. Widzę jak moi rodzice płaczą ze wzruszenia na widowni. Potem do mikrofonu dostaje się Milionek. Spontanicznie dziękuje swoim fanom, a cała widownia płacze ze śmiechu. Brawa są jeszcze głośniejsze. W ogóle nie wiem co dookoła się dzieje. Schodzimy ze sceny. Docieramy do swojego miejsca. Milionek podziwia wszystkie nagrody. Mój telefon szaleje, od Was napływają wiadomości i gratulacje. Przez następne dwie minuty płaczę. Z przejęcia. Ze szczęścia. Nie pojmuję tego co się właśnie stało.
Tak to wszystko wyglądało. Do tej pory jeszcze nie do końca w to wierzę. Spełniło się moje marzenie. Po prostu! To był mój cel, do tego dążyłam i mi się udało! Nasz blog jest najlepszym Blogiem Nastolatków 2014!
Po gali, jeszcze podczas koncertu podchodzi po mnie pani, razem wychodzimy z sali. Udzielam wywiadu dla Onetu, radia czwórka, portalu 'dajemy radę'. Język mi się plącze, w głowie brakuje odpowiednich słów. Później muszę to zobaczyć. Będę się bardzo wstydzić? Zdecydowanie lepiej idzie mi pisanie. Podczas całego wieczoru podchodzi do mnie wiele osób. Ściskają dłoń, gratulują. Mówią, że moja przemowa była bardzo wzruszająca. Ja również rozmawiam z blogerami, zamieniam kilka słów i gratuluję. Najdłużej ze świetnym Edwinem. Miałam też okazję przestawić się Łukaszowi Jakóbiakowi. Martynka zaprzyjaźnia się z Karolem i Alex z Busem przez świat. Niesamowici, pozytywni ludzie! A jak tylko zobaczyła Martynę Wojciechowską, aż pisnęła! Szczęśliwa z nią rozmawia, opowiada o tym, że jest jej fanką, że ogląda jej program. Ona też bardzo to przeżyła, emocje ją wyczerpały, szybko zasnęła.

Z ubiegłorocznym laureatem, tegorocznym jurorem, jakoszczedzacpieniadze.pl

Z Blogerem Roku, kulturawplot.pl

Z autorem bloga zabijgrubasa.pl

Milionek z Alex, busemprzezswiat.pl

 Dziękuję! Naprawdę dziękuję!
Powtórkę gali możecie zobaczyć tu!

_________________________________________________________________

Łał! Ponad 2100 osób lubi mój profil na Facebooku, jeżeli spodobał Ci się mój blog Ty także możesz do nich dołączyć!